کنسرواتوار موسیقی در دنیا به کجا گفته می شود و چه تفاوت هایی با دانشگاه های موسیقی دارد؟ در دنیا چه تعداد کنسرواتور موسیقی در حال فعالیت هستند؟ اگر در مورد سوالات بالا کنجکاو شده اید با ما همراه باشید تا در این مقاله به پاسخ آن ها بپردازیم.
کنسرواتوار موسیقی به کجا گفته می شود؟
کنسرواتور (Conservatoire) به معنای هنرستان عالی موسیقی می باشد که با نام های دیگری از جمله دانشکده موسیقی و آکادمی موسیقی نیز شناخته می شود. واژه کنسرواتوار واژه ایست که به مرور زمان برای آموزش حرفه ای موسیقی در موسسه ها و مدرسه های آموزش موسیقی به کار گرفته شد. آموزش موسیقی هم به صورت اجرایی و هم به صورت تئوری تدریس می شود. اما در کنسرواتوارها، هدف و تمرکز بیشتر بر شیوه ی عملی و اجرایی موسیقی می باشد.
کنسرواتوارهای معروف در دنیا
اگر بخواهیم از اولین کنسرواتوارهایی که به معنای امروزی آن تشکیل شده اند بگوییم باید از پاریس شروع کنیم. اولین کنسرواتوار موسیقی در سال 1784 در پاریس تأسیس شد و پس از آن در قرن 19، مدرسه های موسیقی در اروپا، آمریکا و کانادا با سبک فرانسوی تأسیس گردید. اکنون در دنیا کنسرواتوارهای زیادی وجود دارد که از معروف ترین و معتبر ترین های آن ها، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کنسرواتوار موسیقی جوزپه وردی در میلان، ایتالیا
- کنسرواتوار موسیقی پاریس در پاریس، فرانسه
- کنسرواتوار سلطنتی موسیقی در تورنتو، کانادا
- کنسرواتوار ریشارد اشتراوس در مونیخ، آلمان
- کنسرواتوار سلطنتی موسیقی در لاهه، هلند
- کنسرواتوار سن پترزبورگ، در سن پترزبورگ، روسیه
- کنسرواتوار چایکوفسکی مسکو در مسکو، روسیه
- فرهنگستان سلطنتی موسیقی، بخشی از مجموعهٔ دانشگاه لندن در لندن، بریتانیا
- کنسرواتوار بیرمنگام در بیرمینگهام، بریتانیا
- فرهنگستان سلطنتی موسیقی و نمایش اسکاتلند، گلاسگو، بریتانیا
- فرهنگستان سلطنتی موسیقی ایرلند در دوبلین، جمهوری ایرلند
- کنسرواتوار سلطنتی بروکسل در بروکسل، بلژیک
- کنسرواتوار موسیقی سان‌فرانسیسکو در سان‌فرانسیسکو، آمریکا
- کالج سلطنتی موسیقی در استکهلم، سوئد
- فرهنگستان موسیقی فرانتس لیست در بوداپست، مجارستان
در ایران نیز هنرستان عالی موسیقی در تهران تأسیس شده است که از قدیمی ترین مدارس موسیقی به شیوه ی کنسرواتواری است.
تفاوت دانشگاه های موسیقی و کنسرواتوار موسیقی
آموزش موسیقی در سیستم های آموزش دانشگاهی با سیستم های کنسرواتواری تفاوت هایی دارند. مهم ترین تفاوت آن ها، هدف و تمرکز آن ها در بخش های مختلف آموزش است. نظام دانشگاهی موسیقی بر تربیت تئوریسن موسیقی تمرکز دارد و دانشجویان آن لزوما قصد داشتن شغل مرتبط با موسیقی را ندارند. در حالی که نظام کنسرواتوری می خواهد موزیسین تربیت کند؛ نوازنده، آهنگساز، خواننده و رهبر ارکستر از مهارت ها و توانایی های یک موزیسین است. در نتیجه محتوای آموزشی کنسرواتوار موسیقی بیشتر به صورت عملی و کاربردی طراحی می شود و هنرجویان آن بر آینده ی موسیقایی خود تمرکز دارند. می توان گفت کنسرواتوار یک نوازنده چیره دست و دانشگاه موسیقی یک پژوهشگر موسیقی ارائه می کند. نوازنده می تواند قطعاتی که آهنگسازها می سازند را به صورت حرفه ای بنوازد و همچنین تکنیک های نوازندگی خود را ارتقاء می دهد. اما پژوهشگر موسیقی بیشتر وقت خود را برای مطالعه و مراکز پژوهشی می گذارد چرا که شناخت او از موسیقی به صورت نظری است و می تواند انواع موسیقی و قابلیت های آن را شرح داده و دید تحقیقی دارد.
البته که در بعضی موارد موسسه های کنسرواتواری با عنوان دوره های آموزش عالی آزاد وابسته به یک دانشگاه فعالیت می کنند. همینطور اکنون در بسیاری از کشورها، آموزش و محتوای موسیقی در کنسرواتوارها و دانشگاه ها شبیه به هم ارائه می شود. به آن معنا که دروس مربوط به تئوری موسیقی و تاریخچه در کنسرواتوارها و رشته های عملی اجرایی نیز در سر فصل های دروس دانشگاهی قرار داده شده است.
دروس و مطالب درسی در کنسرواتوارهای ایران
محتوا و مطالبی که در کنسرواتوارهای ایران ارائه می شوند به دو دسته موسیقی ایرانی و جهان تقسیم می شوند. در بخش موسیقی ایرانی سر فصل هایی چون: شناخت موسیقی، سازشناسی، آواز سنتی، سازهای: تار، سه تار، سنتور، کمانچه، عود، تنبور، نی، تنبک، دف، دیوان، پیانو ایرانی، ویولن ایرانی ارائه می شود.
در بخش موسیقی جهانی مواردی از قبیل: پیانو، پیانو جز، گیتار کلاسیک، گیتار جز، گیتار بلوز، گیتار راک، گیتار فلامنکو، گیتار باس، گیتار الکتریک، کلارینت، ترومپت، ترومبون، درامز، هارمونیکا، ساکسیفون تدریس می شود. و در بخش دپارتمان دروس تئوری نیز، دروس تئوری موسیقی، ساز شناسی، مبانی آهنگسازی، سلفژ، هارمونی، کنترپوان، فرم، آنالیز، رهبری ارکستر، پیانو عمومی، پیانو اختصاصی و هارمونی پراتیک ارائه می شود.
