کتاب «تنبور لَکستان؛ آوانویسی و بررسی تحلیلی» با برداشتی از شیوه مقام نوازی امامقلی امامی منتشر شد.
رامتین کاکاوندی ـ هنرمند موسیقی ـ درباره تالیف این کتاب گفت: در این کتاب به مبحث موسیقی مقامی تنبور لکستان و قواعد چگونگی طرز تنبورنوازی دوره مذکور اشاره شده و با شیوه نواختن امامقلی امامی که یکی از برجسته‌ترین نوازندگان تنبور و میراث‌دار فرهنگ موسیقایی آن حوزه بوده‌اند، مقام‌های آن دوره تجزیه و تحلیل و وضع و حالت پیدایش مقام‌ها با طرز رسم ایشان آوانگاری شده است.
وی درباره انگیزه انتشار این کتاب توضیح داد: با الهام از شیوۀ نوازندگی شاگردان آقاسید نصرالدین، مصمم به آوانگاری این نوع شیوه شدم و با گردآوری آثار ضبط شدۀ اساتید برجسته و با جمع‌آوری تاریخ پیدایش و خلق مقامات تصمیم به انتشار این مجموعه گرفتم.
کاکاوندی در ادامه درباره محتوای کتاب گفت: مقام‌های آوانگاری‌شدۀ این مکتوب، برداشتی از شیوۀ مقام‌نوازی امامقلی امامی است، به سه دلیل: نخست اینکه، چون ذات موسیقی مقامی بر اساس بداهه است و تمامی مقام‌ها به صورت سینه‌به‌سینه منتقل شده‌اند و طبیعتاً به موسم انتقال، دخل و تصرف نوازنده نیز میسر بوده؛ ایشان نیز از این حاجت مستثنا نبوده‌اند و پس از احاطه پیداکردن در این امور، بیانگر روایت خویش شده‌اند.
دومین دلیل این است که اساس موسیقی مقامی تنبور، تکرار، دوباره‌گفتن یا به دفعات انجام‌دادن است؛ خواه، تکرار در گردش ملودی و نغمات باشد، خواه در ریتم، ضرب یا ادوار؛ و با بررسی آثار امامی ملتفت خواهیم شد که ایشان نیز در اجرای مقام‌ها از عامل تکرار، در ملودی و ریتم، به دفعات استفاده کرده‌اند.
او تصریح کرد: سومین عاملِ تفاوتِ بارزِ میانِ منطقۀ لکستان و دیگر مناطق رواج تنبور: وام‌گیری از مجموعه ابزارهای: آوایی، ملودیک، نغمگی، ضربی، فواصلی و ریتمیک موسیقی فولکلوریک منطقۀ لکستان است، که قالب ارائۀ آن ابزارها توسط سازهای سورنا، کمانچه، تمبک، دهل و… بوده است و این نگرش، به‌وفور در مقام‌های نواخته‌شدۀ امامی دیده می‌شود؛ یعنی بهره‌گیری از فواصل، ریتم و تکنیک‌های سازهای اجراکنندۀ موسیقی فولکلوریک لکستان و ادغام آن ابزارها با موسیقی مقامی تنبور.
منبع خبر: ایسنا
