کتاب «لایه‌های تاریکی؛ خوانشی فلسفی از آلبوم لایه‌های تاریکی کیهان کلهر» نوشته امیرحسین خلیلی، توسط انتشارات ناهید منتشر شد.
به تازگی کتاب «لایه‌های تاریکی؛ خوانشی فلسفی از آلبوم لایه‌های تاریکی کیهان کلهر» نوشته امیرحسین خلیلی، با شمارگان ۵۵۰ نسخه، ۸۵ صفحه و بهای ۲۵ هزار تومان توسط انتشارات ناهید منتشر شده است. امیرحسین خلیلی که پیش تر از او ترجمه‌هایی چون «سرمایه‌داری از هم گسیخته: راهنمایی به اقتصاد سیاسی مارکسیستی» و «نویز: اقتصاد سیاسی موسیقی» منتشر شده این بار به تفسیر آلبوم «لایه‌های تاریکی» کیهان کلهر که سال ۱۳۹۴ منتشر شد، نشسته است. این آلبوم با اجرای کوارتت زهی بروکلین رایدر ضبط و منتشر شد.
خلیلی درباره این کتاب گفت: کتاب یک خوانش فلسفی است از آلبوم «لایه‌های تاریکی» کیهان کلهر. من در این کتاب تلاش کردم تا پیوندی را که میان عنوان و خود این اثر است، تفسیر کنم.
وی افزود: کتاب چهار بخش دارد؛ بخش اول مقدمه است که در آن کلیاتی را راجع به لایه‌های تاریکی و به طور کل موزیک بدون کلام به مخاطبان ارائه کردم. بخش دوم به بحث درباره عنوان «لایه‌های تاریکی» اختصاص پیدا کرده و بخش سوم نیز درباره خود است و بخش چهارم بحث پیرامون پیوند و نسبت میان عنوان و خود اثر.
خلیلی ادامه داد: به دلیل آنکه پیش تر درباره یک آلبوم موسیقی چنین کاری انجام نشده و کتابی مشابه منتشر نشده است، طبیعتاً من نمی‌توانستم از مدل خاصی پیروی کنم. باید اشاره کنم که این کتاب بر اساس جستارنویسی است و نه یک روش شناسی خاص.
این نویسنده و مترجم در ادامه با اشاره به این نکته که رویکرد تفسیری‌اش فلسفی بوده است، گغت: اینکه رویکرد کتاب فلسفی است، یک حرف کلی است و شاید معنای چندانی ندهد، اما من بیشتر بر مبنای استعاره و تفکر استعاری مباحث کتاب را پیش بردم و بر همین مبنا نیز به تفسیر «لایه‌های تاریکی» پرداختم و ساختار اثر را بررسی کردم.
وی اضافه کرد: من یک تقسیم بندی کلی برای خود دارم. ببینید می‌شود یک اثر موسیقی را به لحاظ آنالیز ساختاری و هارمونی و کنترپوآن یا دستگاه و گام‌اش تحلیل کرد که من در این کتاب رویکردم این نبود. همچنین می‌شود یک اثر را توصیف کرد و چیزهایی را به آن نسبت داد و در واقع بر اساس برخی مفاهیم می‌توان موسیقی را توصیف کرد.
خلیلی درباره رویکرد سوم بحث و بررسی درباره موسیقی نیز اشاره کرد: رویکرد سوم که من اسمش را تفسیر می‌گذارم بر مبنای استعاره است و در آن بحث می‌شود که پیوند بین عنوان و فضای که عنوان می‌دهد با خود اثر چیست؟ رویکرد من در اصل این روش سوم بوده است.
منبع: موسیقی ایرانیان
