ورزش های هوازی برای نوازندگان سازهای کوبه ای چه تاثیراتی به همراه دارد؟ اگر شما هم نوازنده یا هنرجوی سازهای کوبه ای از جمله تنبک، دف، کاخن، درام و… هستید این مقاله را تا انتها بخوانید. زیرا در این مقاله به شما می‌گوییم که چطور می‌توانید با انجام فعالیت غیر مرتبط و متفاوتی مانند ورزش کردن نوازندگی خود را بهبود ببخشید!
ارتباط میان ورزش و نوازندگی
حتما شما هم بارها از تاثیرات مثبت ورزش کردن بر سلامت جسمی و روانی انسان شنیده اید و می‌دانید که حتی اختصاص دادن زمان کمی از روز به انجام فعالیت های بدنی و کششی سبک چه تاثیری روی سلامت قلب و جسم شما می‌گذارد. لازمه هر فعالیت فیزیکی این است که بدن فرد در حالت آمادگی و هماهنگی نسبتا خوبی بین اجزا و اندام ها باشد. یکی از مهم ترین حرکات فیزیکی که افراد زیادی به طور روزانه آن را انجام می‌دهند نوازندگی است.
شدت انجام فعالیت فیزیکی در سازهای کوبه ای بیشتر از نوازندگی سازهای دیگر به چشم می‌خورد. و دلیل این مسئله این است که نوازندگان سازهای کوبه ای از ماهیچه های زیادی در حین نوازندگی استفاده می‌کنند. پس در قدم اول به این نتیجه می‌رسیم که قدرت و سلامت ماهیچه ها چه تاثیر مهمی در اجرای تکنیک های ما ایفا می‌کند.
اما نوازندگی تنها از طرق ماهیچه های بدن صورت نمی‌گیرد، بخش اصلی تجزیه و تحلیل تکنیک ها و ضربات بر عهده ی مغز نوازنده است. بنابراین برای نوازندگی خوب و حرفه ای، در کنار قوت ماهیچه ها، باید هماهنگی خوبی هم بین عصب و عضلات نوازنده وجود داشته باشد.
تاثیرات نبود آمادگی جسمانی بر نوازندگی
برای مثال زمانی که یک نوازنده تنبک در حال اجرای ضربات بر روی ساز خود است، تمام عضلات بازو، ساعد، مچ، سینه و حتی پشت کمر او در حال تکاپو و فعالیت می‌باشند و اگر او از قدرت و انعطاف لازم در جسم خود برخوردار نباشد صدای نامطلوب و بی کیفتی از ساز او خارج می‌شود.
حتی اگر این نوازنده از آمادگی جسمانی خوبی برخوردار باشد اما در هماهنگی بین ذهن و دست های خود دچار مشکل شود، صدای ساز او به صورت کند و نا هماهنگی به گوش شنوندگان می‌رسد و این مسئله برای هیچ کس خوشایند نیست.
یکی دیگر از تاثیراتی که نبود آمادگی کافی بر نوازندگان می‌گذارد، اختلال در اجرای حرکات و تکنیک های سرعتی است. نوازندگی سازهای کوبه‌ای نیازمند اجرای حرکات بسیار ظریف سرعتی است. و در صورت عدم آمادگی اندامهای حسی حرکتی، نه تنها نظم و سر ضرب بودن حرکات به هم می‌ریزد بلکه این مسئله باعث خستگی و رها کردن تمرین توسط نوازنده می‌شود.
درست است که سازهای کوبه ای وزن زیادی ندارند و به راحتی می‌توان آن ها را در دست گرفت اما زمانی که شما در حال انجام یک تکنیک پیچیده و ریتمیک هستید، تداوم و به پایان رساندن آن تکنیک نیاز به قدرت و آمادگی بدنی بالایی می‌باشد.
مزایای ورزش های هوازی برای نوازندگان سازهای کوبه ای چیست؟
یکی از ابتدایی ترین مزایای ورزش های هوازی برای نوازندگان ، تاثیرات روحی و افزایش شادابی در آن هاست. نوازندگی یک ساز کوبه ای نیاز به تحرک و جنب و جوش فراوانی دارد به همین دلیل وجود نشاط و انگیزه ی بالا یکی از ملزومات این کار به شمار می‌رود.
اگر ساز تنبک را در نظر بگیریم، در نوازندگی این ساز علاقه بر داشتن تمرکز و دقت بالا، سزعت مقوله ی بسیار مهمی است. زمانی که ضرب آهنگ به گونه ایست که تعداد زیادی نت چنگ، دولاچنگ و سه لاچنگ در زمان محدودی باید اجرا شود، ماهیچه های انگشتان و مچ ها باید در کمال انعطاف پذیری و سرعت قرار داشته باشد.
وقتی درباره سرعت می‌گوییم، می‌توان به این نکته پی برد که ورزش های قدرتی که باعث حجیم شدن عضلات می‌شوند برای نوازندگان سرعتی مناسب نیستند. به همین دلیل توضیه ما برای نوازندگان سازهای کوبه ای انجام ورزش های هوازی است.
اگر روزانه حداقل نیم ساعت به نرمش و یا ورزش های هوازی بپردازید، تاثیرات شگرف آن را در بروز خلاقیت و نبوغ خود خواهید دید. خستگی کمتر به سراغ شما می آید و در کل نوازندگی بسیار لذت بخش می شود.
ورزش هایی مثل دویدن، پیاده روی، نرمش برای نوازندگان سازهای کوبه ای بسیار مفید خواهد بود و انجام روزانه نیم ساعت از یکی از این ورزش ها را به شما توصیه می‌کنیم.
