فرانتس شوبرت (Franz Schuber) آهنگساز برتر اتریشی، بنیانگذار رومانتیسم اولیه ، خالق نه سمفونی معروف می باشد. او در سال 1797 به دنیا آمده است. شوبرت فقط فرصت 31 سال زندگی در این دنیا را داشت اما با این حال یکی از تاثیرگذارترین شخصیت های تاریخ موسیقی بوده است.
خانواده فرانتس شوبرت
فرانتس شوبرت در خانواده ای متولد شد که پدر او مدیر مدرسه و مادرش خانه دار بود. با این حال خانواده ی او با دنیای موسیقی آشنا بودند. پدر و مادر شوبرت در طول زندگی خود صاحب 14 فرزند شدند اما در کودکی به دلیل بیماری های مختلف از بین رفتند و فقط شوبرت و 4 فرزند دیگر باقی ماندند. برادر بزرگتر و پدر شوبرت اولین معلم های موسیقی او بودند چرا که او اولین درس های پیانو را از پدرش فرا گرفت و نواختن ساز آلتو را از برادرش آموخت. فرانتس استعداد زیادی در موسیقی داشت و با پیدا کردن تبحر در نوازندگی پیانو، ویولن و ارگ به خانواده اش نشان داد.
شوبرت در نوجوانی
شوبرت از صدای خیلی خوبی برخوردار بود، به همین دلیل از کودکی برای یادگیری آواز نزد یکی از اساتید معروف رفت. در سن 11 سالگی به مدت 5 سال خواننده گروه کر سلطنتی وین شد و در آنجا از آنتونیو سالیری درس موسیقی را فرا گرفت و در همان زمان شروع به آهنگسازی و نت نویسی کرد. او در آغاز نت نویسی و آهنگسازی نوشتن برای پیانو را شروع کرد. بعد از آن نوشتن برای سازهای دیگر را شروع کرد از جمله: 8 چهارنوازی (کوارتت) برای سازهای زهی و ترانه های آلمانی. در سن 16 سالگی با این که تحت تاثیر آهنگ سازان بزرگی چون هایدن، موتسارت و بتهوون بود اولین سمفونی خود را نوشت و در سن 17 سالگی نخستین اپرا، نخستین مس و نخستین شاهکار لید خود یعنی Gretchen am Spinnrade را خلق کرد.
شوبرت به موسیقی علاقه مند بود و دلش می خواست در همین حرفه مشغول به کار شود. اما پدر و مادر او مخالف بودند و شوبرت را تحت فشار قرار دادند که مثل پدرش وارد مدرسه شود و در آنجا مشغول به کار شود. شوبرت با کلی کشمکش در سن 17 سالگی با پدر و مادرش موافقت می کند و مشغول به کار در مدرسه می شود. اما فرانتس بعد از 4 سال معلمی را رها می کند تا بتواند کل زمانش را به موسیقی اختصاص دهد.
امروزه، شوبرت در میان برجسته ترین آهنگسازان دوره کلاسیک متأخر و اوایل دوره رومانتیک قرار می گیرد. شوبرت از جمله آهنگسازانی بود که آثارش به طور متداول در قرن نوزدهم اجرا می شد.
آثار
فرانتس پیتر شوبرت با وجود عمر بسیار کوتاهی که داشت عمر خود را پربار گذراند و در این عمر کوتاه ۲ تریوی پیانو، ۱۴ کوارتت زهی، ۹ سمفونی و بسیاری آثار زیبای دیگر پدید آورد. شوبرت یکی از آخرین آهنگ سازان اتریشی مشهور در زمینه موسیقی کلاسیک رمانتیک است.
سمفونی شماره هشت یا سمفونی نا تمام
شوبرت سمفونی شماره هشت خود را سه سال قبل از مرگش نوشت که برای ارکستری به بزرگی ارکستر سمفونی بزرگ در دو ماژور نوشته شده است و مناسب سالن های کنسرت عمومی است. احتمالا شوبرت فکر می کرد اثری می سازد که شنونده ای نخواهد داشت که در پاییز 1822 از تمام کردن آن منصرف شد و هیچ وقت هم سعی نکرد آن را تمام یا اجرا کند. شوبرت شش سمفونی قبل خود را برای اجراهای عمومی خلق نکرده بود بلکه آنها را برای مهمانی های خانواده و دوستان ساخته بود.
برخی آثار شوبرت
- ۷ مس
- ۱۰ سمفونی
- ۱۵ چهارنوازی (کوارتت) برای سازهای زهی
- ۲۲ سونات پیانو
- حدود ۶۰۰ ترانه (لید) از جمله آواز قو، سفر زمستانی، دختر زیبای آسیابان، ماهی قزل‌آلا، ۱۱ اپرا از جمله نامدارترین آنها رزاموند
مرگ شوبرت
شوبرت در 31 سالگی به دلیل بیماری از دنیا رفت. او در همین سن قبل از مرگش توانسته اولین و آخرین کنسرت عمومی خودش را اجرا کند و همینطور چند ماه قبل از مرگش توانسته با پولی که از کنسرت بدست آورده بالاخره برای خودش پیانو بخرد.
