نورعلی برومند استاد بزرگ موسیقی ایرانی می باشد. او نوازنده سازهای ایرانی از جمله تار، سه تار، سنتور، تنبک و همچنین کارشناس آواز بوده است. وی در سال 1285 در تهران متولد شد و از سن 7 سالگی استعداد موسیقی خود را با گرفتن ضرب بدون تعلیم دیدن از استادی نشان داد. پدر او میرزا عبدالوهاب‌خان برومند جواهری به موسیقی علاقه زیادی داشت و خانه اش محفل هنرمندان سرشناسی چون درویش خان، سماع حضور، حسین خان اسماعیل زاده و سید حسین طاهرزاده بود.
نورعلی برومند از 13 سالگی نزد درویش خان به فراگیری ساز تار پرداخت و طی سه سال ردیف مقدماتی درویش را فراگرفت. وی با ابوالحسن صبا دوستی نزدیکی داشت و هر دو نواختن تار و سه تار را نزد درویش خان آموختند. نورعلی برای تحصیل، در 18 سالگی به برلین رفت و در آنجا نیز تمرین سه تار خود را با سازی که برده بود، ادامه داد. همچنین همراه با گذراندن تحصیل به کنسرت ها می رفت و به مرور به موسیقی غربی نیز علاقه مند شد و ساز پیانو را آموخت. در 22 سالگی به ایران بازگشت و نت نویسی و ردیف را نزد موسی معروفی آموخت. پس از یکسال به آلمان بازگشت و در رشته پزشکی ادامه تحصیل داد.
وی از اواخر سال 1310 تا 1330 به مطالعه و آموزش موسیقی پرداخت. به دعوت برونو نتل، اتنوموزیکولوگ آمریکایی، به ایلینوی رفت و طی یک دوره کوتاه یک ماهه به معرفی موسیقی دستگاهی ایران پرداخت و بخش‌هایی از موسیقی ردیف را در آنجا ضبط نمود که هم‌اکنون این ضبط ها در آرشیو دانشگاه ایلینوی موجود هستند. در سال ۱۳۹۵ ضبط‌های برومند در دانشگاه ایلینوی امریکا توسط برونو نتل در اختیار محسن محسنی در ایران قرار گرفت.
او به آموختن تار و هم چنین سه تار و سنتور ادامه داد و ردیف موسیقی ایرانی را نیز نزد حبیب سماعی، موسی معروفی و اسماعیل قهرمانی فرا گرفت.
در سال ۱۳۴۴ هم‌زمان با راه اندازی رشته ی موسیقی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، توسط مهدی برکشلی به عنوان استاد ردیف دعوت به کار شد و آموزش آکادمیک موسیقی ایرانی را در آن دانشکده آغاز کرد. در آنجا او هفته‌ای دو نوبت ردیف موسیقی را به صورت شفاهی به شاگردان آموزش می‌داد تا این که در سال ۱۳۵۳ بازنشسته شد. در میانه دهه ی ۵۰ و با تأسیس مرکز حفظ و اشاعه ی موسیقی ایران تدریس در این مرکز را نیز آغاز کرد. از کلاس درس او نمونه‌های صوتی به جا مانده از جمله در دستگاه ماهور که در حال آموزش به نورالدین رضوی سروستانی است. در این نمونه او تمام گوشه‌های ردیف موسیقی را با سه‌تار می‌نوازد و در مورد نحوه نواختن و خواندن آن توضیحاتی می‌دهد.
وی استاد بسیاری از نوازندگان و خوانندگان موسیقی ایرانی، از جمله اکبر گلپایگانی، نصرالله ناصح پور، محمدرضا شجریان، پریسا، پرویز مشکاتیان، حسین علیزاده، محمدرضا لطفی، فرخ مظهری، داریوش طلایی، مجید کیانی، جلال ذوالفنون، شهرام ناظری ، ناصر فرهنگ‌فر، مسعود شناسا و رضوی سروستانی بوده است.
آثار
نورعلی برومند، ردیف میرزا عبدالله را بر اساس روایت اسماعیل قهرمانی دو‌بار ضبط نموده است. همچنین ردیف آوازی روایت وی بر اساس روایت سیدحسین طاهرزاده است. شیوه ی اجرای برومند در سه تار و تار برگرفته از مکتب درویش‌خان و شیوه ی اجرای برومند در سنتور، برگرفته از مکتب سنتور‌نوازی قدیم (حبیب سماعی) است.
کتاب ردیف سازی موسیقی سنتی ایران شامل ردیف میرزا عبدالله به روایت نورعلی برومند توسط ژان دورینگ نت‌نویسی و در سال ۱۳۷۰ با ترجمه ی پیروز سیار به زبان فارسی، توسط انتشارات سروش منتشر شد.
