ساموئل باربر Samuel Barber آهنگساز ، پیانیست ارکسترال آمریکایی در سال 1910 در پنسیلوانیا متولد شد. او از اولین دانشجویان موسسه کرتیس در فیلادلفیا بود که در آن پیانو، آواز، رهبری و آهنگسازی را آموخت. او یکی از بزرگترین آهنگسازان قرن بیستم در آمریکا بود که بسیاری او را با قطعه ی شاهکار Adagio for Strings می شناسند؛ مشهورترین قطعه ی او که در ادامه بیشتر به آن می پردازیم. او در زمینه ی موسیقی کلاسیک شهرتی فراوان دارد و می توان گفت هیچ آهنگساز آمریکایی از لحاظ شهرت با او قابل مقایسه نیست.
آثار ساموئل باربر
ساموئل باربر آثار گسترده ای اعم از اپرا ، گروه کر ، موسیقی پیانو و ارکسترال را از خود بجای گذاشته و اکثر آثارش تا پیش از مرگ او ضبط نشده باقی مانده بود. پس از مرگ وی ، آثار او ضبط شده و در دسترس قرار گرفتند. از جمله آثار او می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- آداجیو برای سازهای زهی (Adagio for Strings )
- The School for Scandal
- کنسرتو ویولن، ویولنسل و پیانو
- کنسرتو Capricorn برای سازهای بادی
- رقص انتقام
- موسیقی تابستان
- سه مقاله (تألیف، آهنگسازی) برای ارکستر
- نکتورن (شبانه)
- یادها (یادگارها)
آثار صحنه ای: باربر سه اپرا نوشت:
- Vanessa, with a libretto by Menotti
- A Hand of Bridge, for four singers and chamber orchestra
- Antony and Cleopatra, with a libretto by Zeffirelli
که Antony and Cleopatra آخرین کمیسیون ناموفق از اپرای شهر بزرگ در نیویورک بود. دو نمره باله وی Medea و Souvenirs می باشد که از آنها حرکات ارکستر گرفته شده است. او در سال های 1957 و 1962 دو بار جایزه پولیتزر موسیقی را برنده شد. موسیقی او در اصطلاح نئو رمانتیک باقی ماند ، اگرچه بی تأثیر از معاصر نبود.
Adagio for Strings
همانطور که گفته شد، قطعه ی آداجیو برای سازهای زهی ، قطعه ای بسیار معروف است که باعث شد ساموئل باربر برای اولین بار در سطح جهانی شناخته شود. این قطعه در 1936 نوشته شد و در اصل بخش میانی از کوارتت زهی اپوس 11 است. اولین بار در 5 نوامبر 1938 در رادیو NBC پخش شد. آهنگسازها و نوازندگان بسیاری تا به حال این قطعه را در سبک های خود اجرا کرده اند. ریمیکس تیستو در سبک ترنس از معروف ترین اجراهای آداجیو می باشد. در موسیقی متن فیلم های Lorenzo’s Oil ، El Norte ، The Elephant Man ، Platoon از قطعه ی آداجیو باربر استفاده شده است.
همیشه می توان با این قطعه لحظات غم را سپری نمود چراکه موسیقی آن غم و اندوه عمیقی در شخص شنونده ایجاد می کند. این قطعه تقریبا به آهنگ نیمه رسمی آمریکا در سوگواری ها تبدیل شده است. پخش چندباره ی این آهنگ شما را دلزده نخواهد کرد و می توان بدون کمترین خستگی بارها آن را گوش کرد. منتقد موسیقی اولین داونز می نویسد این قطعه در اوج کار بسیار ساده است و این به دلیل موسیقی صادقانه از یک آهنگساز است که برای جلوه ظاهری تلاش نمی کند. سبک موسیقی باربر رمانتیک بوده و بسیار استادانه ریتم های پیچیده و هارمونی غنی خلق می نمود. موسیقی او پس از مرگ، به مرور زمان بیشتر و بیشتر نیز مورد توجه قرار گرفت. ملودی های بسیار زیبا و گرم او سبب شد که شنوندگان و نوازندگان بسیاری از آن استقبال کنند. به طوری که اکنون در سالن های اپرا موسیقی باربر بیشتر از آهنگسازهای دیگر اجرا می شود.
