ساز وامبوکا (wambooka) یکی از سازهای مدرنی است که به تازگی در ایتالیا اختراع شده است. این ساز صدایی خاص و استثنایی دارد و ظاهر آن در نگاه اول ما را به یاد ساز داربوکا می‌اندازد.
واژه ی «وامبوکا» در حقیقت از دو کلمه ی آب در زبان انگلیسی (water) و داربوکا ساخته شده است.
صدا دهی این ساز توسط آبی که در لایه میانی آن قرار دارد انجام می‌شود که در ادامه در مورد آن بیشتر صحبت می‌کنیم. اما ابتدا بیایید کمی با ساز وامبوکا و خصوصیات آن آشنا شویم.
ساختمان ساز وامکوبا
وامبوکا، از نظر شکل ظاهری شبیه یک داربوکای شیشه ای می‌باشد. اما اصلی ترین تفاوتی که با داربوکا دارد این است که این ساز در بخش میانی خود محفظه ای برای ریختن آب دارد.
همانند داربوکای سنتی ساختمان ساز وامبوکا هم از یک بدنه ی یک تکه ساخته می‌شود. این بدنه که شیشه ای به نظر می‌رسد در واقع از یک نوع پلاستیک شفاف و مقاوم از جنس آکریلیک ساخته شده است. از ویژگی های این پلاستیک این است که به ساز کمک می‌کند تا ضربات آرام و ضعیف به صورت واضح و شفاف شنیده شوند.
در قسمت سر ساز وامبوکا مهره هایی وجود دارند که کوک کردن ساز از طریق آن ها انجام می‌گیرد. یعنی نوازنده با شل یا سفت کردن این مهره ها به کوک مورد نظر روی ساز می‌رسد.
تجربه ی جدید نوازندگی با یک ساز کوبه ای
ساز وامبوکا می‌تواند مثل ساز داربوکا بدون آب نواخته شود و یا با اضافه کردن مقداری آب در محفظه میانی تجربه و صدای جدیدی را برای نوازنده به ارمغان بیاورد.
هنگامی که نوازندگان داخل این ساز آب می‌ریزند و شروع به نواختن می‌کنند با طنین بی نظیری از یک ساز کوبه ای مواجه می‌شوند که امکانات بیشتری برای نواختن در اختیار آن ها قرار می‌دهد.
حقیقت این است که هر چقدر هم در مورد وامبوکا توضیح دهیم، تا زمانی که خودتان این ساز را در دست نگیرید و شروع به نواختن نکنید متوجه احساس شگفت آور آن نمی‌شوید.
نحوه نواختن وامبوکا چگونه است؟
نواختن این ساز مانند داربوکا به این صورت است که نوازنده در حالت نشسته ساز را روی قسمت ران پا نگه می‌دارد و دست خود را در بالای ساز قرار می‌دهد ، به طوری که قسمت طولی ساعد تقریبا بطور افقی روی آن قرار می گیرد و انگشتان هم در لبه ی ساز قرار گیرند.
سپس نوازنده می‌تواند با دست دیگر خود انواع مختلفی از ضربات که باعث ایجاد تن های متفاوتی از صدا می شود را اجرا می‌کند.
انواع مختلف ضربات روی وامبوکا باعث ایجاد نت‌های متفاوتی می‌شوند مثلا ضربه زدن به مرکز ساز با انگشتان باعث ایجاد صدای «بم» و ضربه زدن با انگشتان بهم چسبیده و با قسمت بند انگشتان به لبه ساز صدای «زیر» تولید می کنند.
به علت مرطوب شدن قسمت هایی از بدنه و سر آن با آبی که در درون مخزن ریخته می شود و ارتعاش آب هنگام نواختن صداهای بدیع و غیر قابل انتظاری تولید می شود. همچنین نوازندگان می‌توانند با ضربه زدن به بدنه صدای متفاوت تری بدست آورند.
