حسین دهلوی موسیقی دان و آهنگساز ایرانی است که در زمینه موسیقی ارکستر سمفونیک ایرانی نوآوری و خدمات فراوانی ارائه کرده است. از جمله آثار ارزشمندی که توسط او جمع و تهیه شده است کتابی برای آموزش تنبک است که به منظور یادگیری آسان تر تنبک برای هنرجویان تنظیم شده است. این اثر به همراه جمعی از اساتید تنبک جمع آوری شده است. حسین دهلوی همچنین در اقدام دیگری ساختمان سنتور کروماتیک را برای استفاده و به کارگیری در ارکستر سمفونیک تغییر داد.
زندگی شخصی حسین دهلوی
حسین دهلوی در سال 1306 در تهران متولد شده است. او در دوران کودکی و در سن پنج سالگی آموزش موسیقی را آغاز کرد. بعد از چهار سال زمانی که دهلوی نه ساله بود با توجه به علاقه مادرش به صدای ویولن به این ساز علاقمند شد و در همان سن یادگیری این ساز را نزد استاد ابولحسن صبا آغاز کرد.
از اساتید دیگری که حسین دهلوی نزد آنها آموزش موسیقی دیده بود می‌توان حسین ناصحی و هایمو توبیر را نام برد که دهلوی در نوجوانی آهنگسازی را از آنها آموخت.
در سال 1345 دهلوی با یکی از شاگردان موسیقی خود به نام سوسن اصلانی ازدواج کرد.
فعالیت حرفه ای هنری
اولین اثر ارکستری حسین دهلوی در سال 1332 و در دستگاه شور ساخته شد. این اثر «سبک بال» نام داشت و مورد توجه منتقدین قرار گرفت. آثار بعدی او نیز به موفیقت و محبوبیت زیادی دست یافتند. او همچنین چندین قطعه از استاد صبا را برای اجرا در کنسرت تنظیم کرده است که در آواز دشتی، شوشتری، چهار مضراب تنظیم شده اند. این اجرا در سال 1377 تحت عنوان «به یاد صبا» برگزار شد.
حسین دهلوی در سال 1339 از هنرستان عالی موسیقی فارق التحصیل شد. او که در رشته آهنگسازی تحصیل کرده بود پس از مرگ استاد ابوالحسن صبا رهبری ارکستر ملی را به عهده گرفت. این ارکستر به طور هفتگی در تلویزیون اجرا می‌کرد.
در سال 1341 حسین دهلوی به ریاست هنرستان موسیقی ملی در آمد و تا سال 1350 عهده دار این سمت بود. دهلوی در این دوران خود در هنرستان به تدریس درس هایی از جمله تئوری موسیقی ، هارمونی ، فرم و ارکسترا را تدریس می‌کرد.همچنین در همین راستا برای تکمیل دانسته های خود به مدت دو سال به آلمان رفت.
حسین دهلوی در زمینه موسیقی فیلم نیز فعالیت هایی داشته است که در اکثر این آثار از او با نام مستعار «فریبا» یاد شده است. او موسیقی متن فیلم هایی مانند «موج و مرجان و خارا» ، «گنجینه های گوهر» ، «چشم اندازها» و «هفده روز به اعدام» را آهنگسازی کرده است.
آثار و جوایز هنری
از شاخص ترین آثار حسین دهلوی می‌توان به «باله بیژن و منیژه » و «سبکبال» اشاره کرد.
در سال 1379 در جشنواره انتخاب کتاب سال ، اثر گرانقدر استاد دهلوی تحت عنوان « پیوند شعر و موسیقی» به عنوان برجسته ترین اثر سال انتخاب شد. این کتاب حاصل تلاش 40 ساله ی او در تلفیق کردن شعر و موسیقی با یکدیگر است.
در سال 1382 نیز حسین دهلوی به عنوان «چهره ماندگار» سال معرفی شد که این لقب بسیار شایسته و در خور اقدامات و خدماتی بود که او در حق موسیقی ملی ایران انجام داده بود.
یکی دیگر از فعالیت های او پایه گذاری ارکستر ملی برای سازهای مضرابی است که باعث شد تا در سال 1372 گروهی متشکل از 66 نوازنده برجسته سازهای مضرابی به روی صحنه بروند.
سرانجام حسین دهلوی در 23 مهر ماه سال 1398 پس از تحمل سالها بیماری تنفسی و آلزایمر در سن 92 سالگی در بیمارستان شریعتی درگذشت. مراسم او با حضور جمعه از هنرمندان در تالار وحدت برگزار شد و در قطعه هنرمندان در بهشت زهرا تهران به خاک سپرده شد.
