باخ ، یوهان سباستیان یکی از آهنگسازان مشهور، نوازنده ارگ و هارپسیکورد و اهل آلمان بود. او در سال 1685 در آلمان به دنیا آمد. باخ کسی بود که به موسیقی کلاسیک معنای خاصی بخشید. بتهوون در مورد این آهنگساز بزرگ کلمه Meer را به کاربرده است که به معنای اقیانوس می باشد.
خانواده یوهان سباستیان باخ
یوهان سباستیان باخ در خانواده ای متولد شد که همه هنرمند بوده اند و سطحی بالاتر از نوازندگان محلی داشته اند. پدر سباستیان، یوهان امبروسیوس باخ نام داشت که مدیر موسیقی دانان شهر بود و عموهای سباستیان همه موسیقی دانان حرفه ای بودند. پدرش به سباستیان ساز های ویولن و چنگ را آموخته بود.
یوهان سباستیان در سن هفت سالگی وارد مدرسه ی مذهبی شد و در آنجا اصول دینی و زبان لاتین را آموخت. او به موسیقی از کودکی علاقه مند بود چرا که موسیقی در روح او وجود داشت. وقتی سباستیان ده ساله شد پدر و مادرش را از دست داد و از آن موقع به مدت 5 سال با برادرش یوهان کریستف که نوازنده کلیسا در اردرف بود زندگی کرد. با وجود غم از دست دادن پدر و مادرش این دوران یکی از بهترین دوران های سباستین به شمار می آمد چرا که او در این دوران با انواع سازهای موسیقی آشنا شد و کار کردن با آنها را یاد گرفت. یوهان سباستین از صدای سوپرانوی زیبایی برخوردار بود و به همین دلیل برادرش او را وارد مدرسه در لونه بورگ کرد. یوهان بعد ازآن بیشتر تمرکز خود را روی نواختن ویولن و هارپسیکورد گذاشت. او در این مدت تحت تاثیر یک نوازنده ارگ محلی به نام بوهم قرار گرفت.
نخستین فعالیت باخ
یوهان سباستیان که تقریبا مشهور شده بود به عنوان نوازنده ی ارگ در کلیسای جدید آرنشتات شروع به کار کرد و مسئول تنظیم و نواختن موسیقی برای امور مذهبی و آموزش موسیقی بود. این کلیسا امروزه به کلیسای باخ معروف می باشد. وی در سال 1705 به مدت چند ماه ناپدید شد و به لوبک رفت تا ارگ نوازی نوازنده معروف دیتریش بوکسته هود را بشنود.
درسال 1707 شادمانه آرنشتات را برای شغل نوازندگی ارگ در کلیسای سنت بلز در شهر مولهاوزن ترک کرد چرا که سبک موسیقی باخ با مخالفت کشیش روبه رو شده بود، او تزئینات پیچیده در موسیقی به وجود می آورد و علاقه به ترکیب ملودی های مختلفی را داشت (بداهه نواز) اما کشیش معتقد بود که موسیقی کلیسا باید ساده باشد. در این دوران یکی از مشهورترین آثار وی، زمان خدا بهترین زمان است نام داشت.
او بعد از ترک این کلیسا وارد کلیسای دیگری در شهر وایمار شد و در آنجا شروع به کار کرد. در این کلیسا باید هر ماه یک قطعه ی جدید برای گروه کر و ارگ می نوشت. در این کلیسا کسی با بداهه نوازی او مشکلی نداشت و همین فرصتی بود تا شاهکارهای تکرار نشدنی و زیبای خود را تقدیم دنیای موسیقی کند. باخ در وایمار بهترین کارهای خود را نوشت از جمله یکی از محبوب ترین قطعات ارگ توکوتا و فوک در ر مینور نام داشت.
همکاری با شاهزاده لئوپولد
درسال 1717 باخ با شاهزاده لئوپولد از آنهالت – کوتن درباره همکاری به توافق رسید، ولی دوک ویلهلم ارنست هیچ علاقه ای به این توافق باخ نداشت و حتی برای چند هفته باخ را زندانی کرد . شاهزاده لئوپولد به موسیقی علاقه مند بود و ویولن می نواخت. بعد از اینکه از زندان آزاد شد و به کوتن بازگشت او بیشتر زمان خود را به ساختن موسیقی بیکلام اختصاص داده بود و در کنار آنها نواختن کنسرتو برای ارکسترها، سوئیت های رقص و سونات را نیز ادامه داد. در کنار این قطعات زیبا او قطعاتی هم برای سازهای سولو و بهترین تکنوازی های ویولن را نوشت. تک نوازی های باخ نشان دهنده ی تعهد عظیم او به حضرت عیسی است. حتی دراغلب آثار باخ نام مستعار I.N.J دیده می شود که همان نام حضرت عیسی است.
بزرگترین آثار باخ
کنسرت های براندنبورگ درسال 1721 به احترام دوک براندنبورگ منتشر شد که یکی از بزرگترین آثار او شناخته شده است. یکی دیگر از آثار یوهان سباستیان دو جلد کتاب پرلود و فوگ به نام پیانوی تعدیل شده است که تا به امروز با گذشت چند قرن هنوز هم مرجعی مورد استفاده برای ساز پیانو است.
سال های پایانی زندگی
وی در سال 1749 نابینا شد و نتوانست اثری دیگر خلق کند و در سال 1750 درگذشت.