انگشت گذاری تار از مهم ترین اصول اولیه یادگیری این ساز است. بسیاری از هنرجویان مبتدی در انجام تکنیک های انگشت گذاری تار به مشکل می می خورند برای رفع این مشکلات هنرجویان باید نحوه انگشت گذاری صحیح را آموزش ببینند و با تمرکز و حوصله تمرین کنند. نحوه ی انگشت گذاری تار و سه تار مشابه هم هستند پس هم هنرجویان تار و هم هنرجویان سه تار می توانند از این آموزش استفاده کنند.
برای گرفتن ساز تار باید از دست چپ خود استفاده کنید و انگشت گذاری هم با این دست انجام می شود. قبل از هر چیز باید دسته ی ساز درست، به صورت افقی و صاف قرار بگیرد به طوری که ساعد و بازو به هیچ عنوان حالت چسبیده به بدن نداشته باشند. برای گرفتن دسته با دست چپ باید توسط انگشت شست و انگشت اشاره حلقه ای ایجاد کنیم.
انگشت اول در انگشت گذاری تار
در انگشت گذاری برای گرفتن اولین پرده از انگشت اشاره استفاده می شود و برای گرفتن پرده های بعدی از انگشت های دو، سه و گاهی چهار استفاده می شود. برای انگشت گذاری انگشت اول هر سه بند انگشت کاملا خم می شود تا نرمی نوک انگشت اول دقیقا یک میلی متر پشت پرده قرار بگیرد، چون اگر انگشتان روی پرده قرار بگیرد در این صورت صدا خفه و نامطلوب خواهد شد. در این حالت نباید انگشتان دوم و سوم زیر دسته حرکت کند. فشاری که روی پرده ایجاد می شود خیلی مهم است نه باید خیلی پرده را ضعیف بگیرید که صدا گز مانند و ناقص باشد، نه خیلی زیاد باشد که نوک انگشتان درد بگیرد و در آخر انگشتان دوم و سوم با فاصله روی سیم مربوطه قرار بگیرند.
انگشت شست
انگشت اول هر جا قرار بگیرد، انگشت شست نیز صاف پشت همان پرده قرار می گیرد. اگر شست شما قوس داشته باشد نشان دهنده ی فشار زیاد روی دسته ی ساز است که موجب کندی در حرکت دست چپ خواهد شد. کمی فاصله بین انتهای شست و محل قرارگیری دسته ساز روی دست ضروری است چرا که حرکت روان تری صورت می گیرد.
انگشت سوم و چهارم
اکثر صداهای ناقص در انگشت گذاری تار و سه تار مربوط به انگشت سوم است. برای انگشت گذاری انگشت دوم، انگشت اول و برای انگشت گذاری انگشت سوم، انگشت اول و دوم حتما باید در جایگاه خود ثابت بمانند و نباید از روی پرده ی مربوطه بلند شوند. همینطور خم شدن بند انگشتان و قرار گرفتن نرمی نوک انگشتان در پشت پرده ها مثل انگشت گذاری انگشت اول، برای انگشت گذاری دوم و سوم نیز صدق می کند. البته در حین این تمرینات مقداری فشار به دست چپ وارد می شود که این امر طبیعی است و دلیلش باز شدن فاصله بین انگشتان است. علاوه بر انگشت گذاری، مضراب تار و نحوه ی درست مضراب زدن بخصوص در تکنیک هایی چون چهارمضراب بسیار در خوش صدایی ساز موثر است.
مضراب زدن
مضراب زدن با دست راست انجام می شود. چهار انگشت دست راست به جز انگشت شست کاملا به یکدیگر چسبیده و مجموعه ی آنها در حالت خمیده به سمت کف دست باید قرار داشته باشند. در طی زدن مضراب این چهار انگشت نباید از هم جدا شوند. مضراب را باید بین انگشت شست و اشاره و وسط قرار دهیم به شکلی که انگشت اشاره به کنار موم مضراب بچسبد. بند اول انگشت شست صاف و بدون فشار روی مضراب قرار می گیرد. در طی این تمرینات انگشت شست نباید قوس داشته باشد چرا که این عمل نشانگر وجود فشار در دست راست است.
زاویه مضراب باید عمود بر سیم ها باشد. بالا و پایین رفتن مضراب توسط نیروی حرکت مچ صورت می گیرد، به طوری که برای نواختن، فقط مچ نوازنده باید در حرکت باشد. دو حالت اصلی برای مضراب زدن بر روی سیم ها وجود دارد. مضراب راست از بالا به پایین و مضراب چپ از پایین به بالا.
برداشتن انگشتان از روی پرده
برای برداشتن هر انگشت از روی پرده، انگشت باید فقط سیم را رها کند. حدود چند میلی متر به صورت عمودی از سیم فاصله بگیرد و به هیچ وجه عقب تر نرود. چرا که انگشتان به هنگام گرفتن پرده ها خسته می شوند و فشار زیادی تحمل میکنند، هنگامی که می خواهند از روی پرده بلند شوند میل به عقب رفتن در آنها خیلی زیاد است که باید از آن جلوگیری کرد تا تبدیل به عادت نشود. این تکنیک در سرعت انگشت گذاری نقش بسیار مهمی دارد.
