ساز ترومبون (Trombone) یکی از سازهای بادی برنجی قدیمی است که عملکردی مشابه بسیاری از سازهای گروه این خانواده دارد. یعنی هنگام دمیدن در آن باریکه ای از هوا به دستگاه وارد شده و با توجه به ساختمان خاص آن صدا ایجاد می‌شود. برای آشنایی بیشتر با تاریخچه و عملکرد این ساز جالب و پرکاربرد تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
تاریخچه ساز ترومبون
در گذشته موسیقی و به ویژه نوع حرفه ای و فاخرتر آن ، فقط در کلیسا و اماکن مذهبی اروپایی مورد استفاده قرار می‌گرفته. موسیقی کلیسایی خود تاریخچه ی دور و درازی دارد که بعدها به آن خواهیم پرداخت. ساز ترومبون هم در ابتدا یکی از سازهای کلیسایی بود که در دوره رنسانس برای ساخت سرودهای مذهبی مورد استفاده قرار می‌گرفت.
اما بتهوون با ساخت سمفونی های خود امکانات جدیدی برای استفاده از این ساز را در اختیار آهگسازان قرار داد. بتهوون این ساز را که تا آن زمان در موسیقی ارکسترال رایج نبود به زیبایی در موومان آخر سمفونی پنجم خود جای داد و همین کار او موجب شد تا بسیاری از آهنگسازان پس از او نیز به استفاده از ساز ترومبون روی آورند.
ساختمان ترومبون چگونه است؟
اگر به این ساز نگاه کنید متوجه میشوید که ساختمان آن نسبت به بسیاری از سازهای بادی پیچیدگی و ظرافت های خاص خود را دارد. همانند ترومپت ، ترومبون نیز از لوله ای خمیده که انتهایی استوانه دارد ساخته شده است.
البته ترومپت و ترومبون با وجود شباهت های ظاهری زیاد ، تفاوت هایی هم با یکدیگر دارند. برای مثال ترومبون از ترومپت بزرگ تر است و صدای عمیق تری تولید می‌کند. تفاوت دیگر میان این دو ساز این است که در ترومبون صدا توسط لغزاندن قسمتی از لوله روی بخش دیگری انجام می‌شود که هر چه این لوله ی متحرک در مجموع بلند تر باشد صدای تولید شده بم تر و هم چه کوتاه تر باشد صدا زیرتر خواهد بود.
انواع ترومبون
انواع ترومبون در سه گروه کلی دسته بندی می‌شوند که شامل تنور ، آلتو و باس هستند که هر کدام از آن ها هفت پوزیسیون مجزا دارند.
امروزه حضور ترومبون های تنور به خاطر عدم هماهنگی با سازهای آلتو و باس در ارکستر سمفونیک ها به ندرک دیده می‌شود. اما ترومبون آلتو و باس از نظر صدا و ویژگی های صوتی شباهت و هماهنگی خوبی با یکدیگر دارند و تنها تفاوت آن دو این است که ترومبون آلتو یک اکتاو از باس بالاتر است.
از نظر ساختار نیز دو نوع ترومبون وجود دارد که به این ترتیب هستند:
ترومبون مجهز به کلید ، پیستون (والو): ترومبون های کلید دار در حال حاضر در ارکستر سمفونیک استفاده نمی‌شوند و بیشترین کاربرد آن ها در ایتالیا و در موسیقی جز است. این ترومبون ها دارای سایز و صدادهی مختلفی هستند که شامل انواع آلتو ، تنور، پیکولو ، سوپرانو و باس می‌باشند.
ترومبون دارای کولیس( کشویی): رایج ترین مدل ساز ترومبون برای استفاده در ارکستر سمفونیک ترومبون کشویی یا دارای کولیس است. این مدل تقریبا به روزتر و جدید تر از نوع قبلی خود است و به دلیل داشتن کولیس نوازندگی را آسان تر از قبل کرده است. مخصوصا در اجرای تکنیک هایی مثل گلیساندو که غالبا برای نوازندگان چالش آفرین است.
