علی اصغر بهاری از استادان موسیقی ایرانی و نوازنده ی کمانچه می باشد. او در سال 1284 در تهران متولد شده است.
کودکی
علی اصغر بهاری از کودکی به همراه مادرش که فرزند میرزا علی خان، نوازنده ماهر کمانچه بود در خانه ی پدر بزرگش زندگی می کرد. در این زمان بود که با موسیقی انس گرفت و به کمانچه نوازی پدربزرگش علاقه مند شد. به درخواست مادرش از پدربزرگش به مدت دو سال نواختن کمانچه را آموخت و سپس به مدت 4 سال در مکتب سه دایی خود به نام های رضاخان، اکبرخان و حسن خان که در یک قرن پیش جزو هنرمندان نامی ایران به حساب می آمدند دست به تکمیل تجربیات خود در کمانچه نوازی زد.
شهرت
او در هجده سالگی همراه با ارکستر ابراهیم خان منصوری در کنسرتی که در یک سالن برپا شده بود شرکت می کند و از همین جا آوازه شهرت بهاری به گوش موسیقیدانان می رسد و او را به نام نوازنده خوب به نواختن گوشه های ایرانی می پذیرند. او با مرگ پدرش اداره امور خانواده را به دلیل اینکه پسر بزرگ خانواده بود بر عهده می گیرد. بعد از چند سال که پیانو به جای سنتور و ویولن به جای کمانچه رواج پیدا کرد او کمانچه را کنار گذاشت و نواختن ویولن را آغاز کرد و نزد رضا محجوبی به تکمیل آموخته های خود در موسیقی ایرانی پرداخت.
فعالیت در کلاس های آموزشی
بهاری پس از چندی در مشهد با امکانات کمی که در اختیار داشت کلاس موسیقی جهت تعلیم به هنرجویان می گشاید و یک سال هم با حبیب سماعی استاد سنتور کار می کند و شاگرد تعلیم می دهد و بعد به تهران می آید و توسط استاد روح الله خالقی به مدرسه موسیقی جهت تعلیم دعوت می شود و در هنرستان شروع به همکاری می نماید.
همکاری با رادیو
با گشایش رادیو از او دعوت به همکاری می شود. او پس از سال ها دوری از کمانچه با علاقه ی فراوان دوباره این ساز را در دست گرفت. با وجود این که این ساز در حال فراموشی بود و مخصوص مطرب های دوره گرد تلقی می شد پس از اجرای اصغر بهاری در رادیو دانشگاه تهران از او دعوت کرد تا به تعلیم هنرجویان این دانشگاه بپردازد. در سال 1346 با دعوت رادیو فرانسه در سالن دلاویل در میان سه هزار بیننده به اجرا پرداخت.
اجرا در کشورهای مختلف
وی با اجراهای متفاوت در کشورهایی نظیر آمریکا، ایتالیا و انگلستان نقش به سزایی را در شناساندن این ساز خوش صدا در ورای مرزهای جغرافیایی ایفا نمود. یکی از کارهای قابل قبول استاد علی اصغر بهاری احیای تصانیفی که در گذشته توسط بزرگان این هنر ساخته شده بود و به دلیل نبود امکانات کافی رو به فراموشی گذارده بود اشاره نمود.
همکاری با اساتید
استاد بهاری در دهه 60 همکاری گسترده ای با برخی از اساتید بزرگ همچون فرامرز پایور ، محمد اسماعیلی ، جلیل شهناز و.. داشت که از دل این دوره آثار ارزشمندی به یادگار مانده است که در این دوران آلبوم های انتظار دل و خلوت گزیده با صدای محمد رضا شجریان و لیلی و مجنون، دل شیدا و کنسرت اساتید موسیقی ایران با صدای شهرام ناظری اجرا شدند.
سخنی از کیوان کلهر کمانچه نواز بزرگ کشورمان در مورد استاد علی اصغر بهاری: از وقتی پنج ساله بودم استاد را در تلویزیون در حال نواختن کمانچه می دیدم اما هرگز فرصت نشد تا از او درس بگیرم ولی باید بگویم که او باعث شد تا من از صدای کمانچه خوشم بیاید.
استاد علی اصغر بهاری در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۷۴ و در سن ۹۰ سالگی دیده از جهان فرو بست.