عبدالله دوامی تصنیف خان، ردیف دان و وزن شناس موسیقی ایرانی، مدرس و نوازنده ی تنبک است. او در طی زندگی خود ساده و بی آلایش بود که تنها با هنر خود زندگی می کرد. از او به عنوان اسطوره ردیف های آوازی و قطعه های اصیل قدیمی یاد می کنند. او در سال 1270 خورشیدی در طا که یکی از روستاهای تفرش می باشد متولد شد. پدر عبدالله خان، ابوالقاسم خان دوامی نام داشت که از خرده مالکین آن منطقه بود.
دوران کودکی و آشنایی با بزرگان
عبدالله دوران کودکی خود را در روستا سپری کرده است و در آن زمان در روستای خود دروس ابتدایی و قرآن خوانی را فرا گرفت. او در دوران نوجوانی به تهران آمد و در مدرسه تربیت ثبت نام کرد و با رکن الدین خان مختاری (معروف به سرپاس مختاری) در این مدرسه همکلاس شد.
عبدالله شبی در منزل یکی از دوستانش به نام مجدالممالک با شخصی به نام علی خان نایب السلطنه که یکی از خوانندگان بزرگ عصر قاجار بود آشنا می شود. او به درخواست مجدالممالک قطعه ای را می خواند که این قطعه مورد قبول علی خان نایب السلطنه قرار می گیرد و دوامی را تشویق می کند که در نزد او آواز کارکند و او هم قبول می کند. عبدالله دوامی اولین مشق خود را که دستگاه شور نام داشت نزد علی خان آغاز می کند. وی در آن زمان از محضر استادانی نظیر: آقا میرزا حسینقلی، حسین خان کمانچه کش، درویش خان، ملک الذاکرین و آقا میرزاعبدالله بهره برد و مطالب فراوانی یاد گرفت.
فعالیت ها
عبدالله پیش از انقلاب برای شناساندن موسیقی اصیل و سنتی ایران تصمیم می گیرد که به همراه اقبال السلطان، باقرخان و مشیر همایون شهردار، برای ضبط کردن برخی آثار به برلین بروند اما به دلیل جنگ جهانی اول این سفر به انجام نمی رسد و مجبور می شوند به جای برلین به تفلیس و قفقاز سفر کنند.
عبدالله دوامی به مدت هفت سال در اداره ی پست کار کرد و بعد از آن به وزارت دارایی منتقل شد و تا پایان دوره ی بازنشستگی در این وزارتخانه مشغول به کار بود.
فعالیت در رادیو
او در سال 1334 فعالیت و همکاری خود را با رادیو و تلویزیون و مرکز حفظ و اشاعه موسیقی سنتی ایران آغاز کرد، اما به دلیل کهولت سن مجبور بود تا شاگردانش را در منزل خود تعلیم دهد.
شاگردان عبدالله دوامی
از شاگردان استاد دوامی می توان به ابوالحسن صبا، فرامرز پایور، محمود کریمی، نصرالله ناصح پور، محمدرضا شجریان، محمدرضا لطفی، ناصر فرهنگ فر، حسین علیزاده، پرویز مشکاتیان، داریوش طلائی، مجید کیانی، محمد حیدری ،فاطمه واعظی (پریسا)، فاخره صبا، تورج کیارس، کریم صالح عظیمی، شاپور حاتمی، نورعلی خان برومند، شهرام ناظری، سیما بینا، رامبد صدیف و… اشاره کرد.
آثار عبدالله دوامی
از عبدالله دوامی نوارهای مخصوصی که بیشتر جنبه ی آموزشی دارد به جای مانده است. تصنیف های قدیمی و نت های ردیف آوازی، صفحات گرامافون به همراه درویش خان ، سیدحسین طاهرزاده و…، نوارهای خصوصی تدریس به شاگردان و پنجاه تصنیف عارف از دیگر آثار به جای مانده از او می باشد.
وفات
استاد عبدالله خان دوامی در بیستم دی ماه 1359 دار فانی را وداع گفت.
