تکنیک های آرشه کشی ویولن مجموعه مهارت هایی هستند که به نوازندگان ویولن کمک می‌کنند تا صدای بهتری از ساز خود تولید کنند. همان طوری که یک انسان به هنگام حرف زدن حروف صامت و صدا دار را به دو گونه ی مختلف ادا می‌کند در هنگام نوازندگی ویولن هم صداها میتوانند کشیده، کوتاه، آرام، بلند و حتی پررشی باشند. در این مقاله قصد داریم شما را با انواع تکنیک های آرشه کشی ویولن آشنا کنیم و روش اجرای هر کدام را با یکدیگر یاد بگیریم.
تکنیک های آرشه کشی ویولن کدام اند؟
1- لگاتو
یکی از پرکاربردترین تکنیک های آرشه کشی ویولن تکنیک لگاتو است. در این سبک از آرشه کشی، کشش آرشه به روی سیم ها روان و متصل است. در این حالت گروهی از نت ها با هم و با کشیدن آرشه به بالا و پایین نواخته می‌شوند.
علامت لگاتو در موسیقی شبیه یک منحنی است که می‌تواند بالا یا پایین نت ها قرار بگیرد. این علامت به نوازنده نشان می‌دهد که این نت ها باید با یک حرکت آرشه نواخته شوند.
2- دتاشه
در اجرای تکنیک دتاشه ، ضربه آرشه به روی سیم های ویولن بلند و منفصل است. در موسیقی نت های دتاشه مثل لگاتو با یک حرکت و با همدیگر اجرا نمی‌شوند بلکه هر ضربه آرشه مخصوص اجرای یک نت خاص خواهد بود.
تکنیک دتاشه صدایی متعادل میان تکنیک لگاتوی روان و تکنیک استاکاتو تولید می‌کند.
3- مارتله
مارتله یکی از تکنیک های آرشه کشی ویولن است که در اجرای آن نت ها با آکسان شدید و منفصل از هم اجرا می‌شوند. در این روش آرشه سریع و بلند روی سیم های ویولن کشیده می‌شود. برای نشان دادن مارتله معمولا از یک خط یا فلش کوچک استفاده می‌کنند. البته در برخی موارد لزومی به نشان دادن علامت مارتله نیست زیرا نوازندگان میتوانند با توجه به پارتیتور موسیقی این نوع ضربه را تشخیص دهند.
4- استکاتو
در تکنیک استکاتو نت ها به طور کوتاه و همراه با آکسان اجرا می‌شوند. نت های مربوط به این تکنیک آرشه کشی یک نقطه در بالا یا پایینشان دارند. در نوع دیگری از استکاتو به استکاتوی پرشی معروف است، آرشه برای هر نت به صورت خیلی کوتاه و مقطع به سمت بالا کشیده می‌شود، طوری که آرشه از روی سیم ها برداشته نشود.
5- اسپیکاتو
یکی از تکنیک های آرشه کشی ویولن اسپیکاتو است. در اجرای تکنیک اسپیکاتو، نت های ویولن با پرش از روی سیم های ویولن نواخته می‌شود. معمولا آرشه در اسپیکاتو نسبت به استکاتو سریع تر کشیده می‌شود. برای اجرای این نوع ضربه، شانه های نوازنده باید رها و شل باشد و مچ دست انعطاف مناسبی برای گذاشتن نقطه میانی آرشه روی سیم ها داشته باشد.
اسپیکاتو پرشی مربوط به زمانی است که چند نت کوتاه همگی با یک حرکت آرشه نواخته شوند و هر کندن آرشه مختص یک نت باشد. این نت ها در موسیقی همانند استکاتو پرشی علامت گذاری می شوند (یعنی هر نت یک نقطه دارد و روی یک دسته از نت ها یک خط اتصال گذاشته می شود). البته شما می توانید آن ها را استکاتو ها تشخیص بدهید.
6- ساتیله
به ضربات سریع و مقطع که با وسط آرشه انجام می‌شود ساتیله می‌گویند. نت های مخصوص این تکنیک همانند شیوه اسپیکاتو علامت گذاری می‌شوند.
7- ریکوچت
در اجرای تکنیک ریکوچت، چندین نت در یک ردیف با یک حرکت پرشی و منقطع آرشه اجرا می‌شوند. معمولا در این تکنیک باید آرشه را روی سیم مورد نظر رها کنید و به صورت پرشی و بسیار سریع بردارید. همچنین می توانید سرعت کندن آرشه را از روی سیم و تعداد دفعات آن را با تخمین ارتفاع از سیمی که آرشه را روی آن می اندازید و مدیریت مدت زمانی که آرشه پس از کندن در هوا معلق می ماند، کنترل کنید.
8- ترومولو
تکنیک ترومولو با نوک آرشه نواخته می‌شود. نوازنده برای اجرای این تکنیک با حرکات سریع و کوتاه آرشه و چرخش مچ دست خود روی سیم ها ضربه وارد می‌کند. این تکنیک باید با حداکثر سرعت ممکن انجام شود. در موسیقی نت های مربوط به این تکنیک با یه خط مورب روی ساقه علامت گذاری می‌شوند. این تکنیک به اندازه ارزش زمانی هرنت ادامه پیدا می‌کند. یعنی آرشه کشی برای یک نت کامل به اندازه چهار ضرب طول می‌کشد.
9- پیزیکاتو
کشیدن سیم با دست راست در این تکنیک بسیار رایج است. معمولا نت های پیزیکاتو در موسیقی بیشتر با “Pizz” نشان داده می شوند که باید با دست اجرا شوند. اجرای پیزیکاتو دست چپ هم با انگشتانی که مخصوص ویولن شماره گذاری شده اند، انجام می شود و در پارتیتور یک علامت “+” روی نت مربوط به آن قرار گرفته است.
