تاثیر موسیقی بر انیشتین چه بود؟ آلبرت انیشتین نامیست که برای همه ی ما آشناست، هنگامی که نام انیشتین را می‌شنوید، حتی اگر چیز زیادی در مورد فیزیک ندانید باز به احتمال زیاد نظریه های نظریه‌های نسبیت خاص و نسبیت عام را شنیده اید و با فرمول E=MC2 هم آشنایید. اما آیا می‌دانستید انیشتین نوازنده ویولن و پیانو هم بود؟ درباره رابطه آلبرت انیشتین با موسیقی چه چیزی شنیده اید؟ تاثیر موسیقی بر انیشتین و زندگی حرفه ای او چه بود؟ اگر کنجکاوید درباره جایگاه موسیقی در زندگی انیشتین بیشتر بدانید با ما در سایت وب نوازان همراه باشید.
همه ما میدانیم که انیشتین یکی از باهوش ترین افراد جهان است که با نظریه های خود دنیای علم را دگرگون کرده است. اما در کنار این استعداد و نبوغ، انیشتین علاقه دیگری را هم در زندگی خود دنبال می‌کرد و آن موسیقی بود. این بخش از زندگی انیشتین همواره از چشم تاریخ نگاران پنهان مانده است.
اگر دقیق تر زندگی این دانشمند بزرگ را بررسی کنیم متوجه می‌شویم که تاثیر موسیقی بر انیشتین جلوه هایی از تاثیر موسیقی بر مغز و زندگی انسان را برای ما آشکار می‌کند.
مادر انیشتین
مادر انیشتین پیانیست ماهری بود و از کودکی نقش مهمی در آغاز تاثیر موسیقی بر انیشتن گذاشته بود. انیشتین در ابتدا نوازندگی پیانو را یاد گرفت اما هرچه سنش بالا می‌رفت انگار نیروی درونی عظیمی او را به سمت ویولن و صدای جادویی آن جذب می‌کرد. بنابراین او در سن نوجوانی نواختن پیانو را رها کرد و شروع به آموزش ویولن نمود.
او شیفته ی آثار موتسارت بود و بزرگترین سرگرمی او نواختن سونات های موتسارت با ویولن بود. او موتسارت را فیزیکدان دنیای موسیقی می‌دانست و عقیده داشت که صدای موسیقی او صدای کیهان بود.
«کار موتسارت آنقدر خالص است که گویی همیشه در این جهان وجود داشته و منتظر کشف شدن بوده است.»
تاثیر موسیقی بر انیشتین چه بود؟ آیا موسیقی بر ضریب هوشی انیشتین تاثیر داشت؟
اگر در زندگینامه بسیاری از دانشمندان، به ویژه فیزیکدانان و ریاضی دانان مطالعه کنید متوجه می‌شوید که موسیقی به عنوان علاقه مشترکی در زندگی همه ی این افراد وجود داشته است. حتی برخی از آن ها علاوه بر کارهای مطالعاتی و تحقیقاتی خود نوازندگی هم می‌کردند.
زمانی که انیشتین در برلین بود همسرش از خاطرات آن روزها این چنین می‌گوید: گاهی انیشتین از پای کتاب های خود بلند می‌شد و کمی پیانو می‌زد و سپس دوباره به سراغ تحقیقات خود می‌رفت و ایده‌هایی را که به ذهنش می‌رسید یادداشت می‌کرد. این کار باعث می‌شد پس از ساعت‌ها غرق بودن در مطالعه عمیق ذهن او استراحت کند و ایده‌های جدید در ذهنش، به شکلی شفاف‌تر خود را نشان دهند
نوازندگی ویولن
«بالاترین لذت زندگی ام را ویولن به من می‌دهد.»
این جمله ای بود که انیشتین زمانی که دیگر نمی‌توانست ویولن بنوازد گفت. در آن دوران با وجود میل و علاقه شدید خود به موسیقی به علت اینکه هماهنگی حرکات دست چپش تحلیل رفته بود دیگر توانایی نواختن ساز را نداشت.
او با فریتز کرایسلر، استاد برجسته ویولن و گرگور پیاتیگورسکی نوازنده چیره دست ویولن‌سل دوستی نزدیکی داشت و گاهی با آن‌ها ارکستر مجلسی هم اجرا می‌کرد. برخی می‌گویند که انیشتین به واسطه شهرتش با این موزیسین‌ها آشنا شده بود و در کنسرت‌ها اجرا می‌کرد اما انیشتین به گفته موزیسین‌های بزرگ آن زمان نوازنده خوبی بود.
