موسیقی ایتالیایی با ریتم جذاب و منحصر به فرد خود ، در تمام جهان طرفداران فراوانی دارد. اگر قطعات ایتالیایی را شنیده باشید می‌دانید که این قطعات روحی متمایز و زیبایی مسحور کننده ای دارند که باعث می‌شود تا شنیدن آن ها همواره دلنشین و آرامش بخش باشد. بدون شک زبان شیرین و خوش نوای ایتالیایی هم در این مسئله بدون تاثیر نبوده زیرا تک تک کلمات و آواهای این زبان مثل موسیقی دارای آهنگ و نظمی فوق العاده هستند و همین باعث می‌شود تا موسیقی ایتالیایی نیز حتی اگر شنونده متوجه معنای کلمات آن نشود تاثیر خارق العاده‌ای از خود به جای بگذارد.
در ادامه تعدادی از ماندگارترین قطعات موسیقی ایتالیایی را معرفی می‌کنیم که با شنیدن آن ها می‌توانید هویت و فرهنگ این کشور را بهتر درک کنید و دقایقی را در رویای قدم زدن در خیابان های زیبا و سرزنده‌ی ایتالیا سر کنید.
والس پدرخوانده ، شناخته شده ترین قطعه موسیقی ایتالیایی
به احتمال خیلی زیاد موسیقی فیلم پدرخوانده را شنیده اید. قطعه ای کوتاه و تاثیر گذار از یک سه گانه‌ی سینمایی که نه تنها در دنیای موسیقی به محبوبیت فراوانی رسید بلکه حتی شور و احساس نهفته در آن از چشم سینما دوستان هم پنهان نماند.
این موسیقی بی نظیر که به اندازه خود فیلم پدرخوانده شهرت و محبوبیت دارد یکی از ساخته های آهنگساز مشهور ایتالیایی نینو روتا است که سابقه ای طولانی در ساخت موسیقی برای فیلم ها و سریال های مختلف دارد.
همه ما می‌دانیم که کمتر اثری در سینمای کلاسیک وجود دارد که بتواند با پدرخوانده برابری یا حتی رقابت کند. اثری که حتی به محض شنیدن موسیقی اش، شنونده با هر سن وسلیقه و از هر نژادی می‌تواند تشخیص دهد که متعلق به کدام فیلم است. ترکیبی از شاهکار صوتی و بصری که همه ی مردم از سراسر جهان آن را مثل یک نوای ملی از دل ایتالیا می‌شناسند.
بلا چاو (Bella Ciao)
ترانه بلا چاو یکی از محبوب ترین و شناخته شده ترین قطعات موسیقی ایتالیایی است که به واسطه سریال اسپانیایی خانه ی کاغذی به یکی از نمادهای واقعی ایتالیا تبدیل شد. این سریال با انتخاب این قطعه نقش بسیار مهمی در جهانی کردن آن به عهده داشت اما در اصل ساخته شدن قطعه ی بلا چاو داستان کاملا متفاوتی دارد.
این قطعه در جریان جنگ جهانی دوم و به عنوان یک قطعه ی انقلابی برای تجلیل پیمان پارتیزان ها و نیروهای مقاومت ساخته شد. از آن زمان خوانندگان و نوازندگان مختلفی این قطعه را اجرا کرده اند که هر کدام به نوعی جذاب و شنیدنی است.
آفتاب درخشان من (O sole mio)
وقتی صحبت از موسیقی ایتالیایی به میان می‌آید نمیتوان سبک آوازهای اپرای فوق العاده و بدون مانند آن را نادیده گرفت. قطعه مشهور آفتاب درخشان من توسط آهنگساز مشهور ایتالیایی ناپلی در سال 1898 ساخته شده است. زیباترین اجرای این قطعه متعلق به لوچیانو پاوراتی خواننده ی مشهور اپرا است که با صدای بی نظیرخود زیبایی این ترانه ر ا به کمال رسانده است. این قطعه بدون شک آهنگیست که در تاریخ موسیقی تکرار نخواهد شد و بهترین نمونه برای شناخت موسیقی و هنر ایتالیاست.
لیتانیانو (L’Italiano)
آهنگ لیتانیانو به منعنای «ایتالیایی» را می‌توان دومین سرود ملی این کشور دانست. این قطعه برای اولین بار در سال 1983 و در یک فستیوال موسیقی خوانده شد و موج زیادی از احساسات و توجه را با خود همراه کرد. شعر این ترانه با لحنی گیرا و جذاب به توصیف خوبی ها و بدی های کشور ایتالیا و مردم آن می‌پردازد.
قطعه ی لیتانیانو توسط توتو کوتونیو ساخته و اجرا شده و یکی از شاهکارهای محبوب ایتالیا شناخته می‌شود.
ترانه آفتاب (La Canzone del Sole)
ساخته شدن این قطعه موسیقی ایتالیایی به دهه هفتاد برمی‌گردد. مفهوم ترانه نگاه متحیر و شگفت زده ی یک عاشق را به ما نشان می‌دهد که با معصومیت و زیبایی خاصی به تمجید دختر مورد علاقه ی خود می‌پردازد. متن این ترانه می‌تواند برای همه ی افرادی که کسی یا چیزی را در این زندگی دوست دارند ملموس و سراسر جذابیت باشد. به همین دلیل پیشنهاد می‌کنیم هنگام گوش دادن به این ترانه حتما نگاهی هم به متن آن بیندازید و با دقت در جزئیات آن از تمام ظرافت های این اثر لذت ببرید.
